Laatste dag in Kuti

Na een kleine week in Kuti te zijn geweest, kan ik zeggen dat ik dichtbij het echte leven in Afrika ben geweest. Als je op de fiets stapt en de landerijen op fietst, zie je hoe het er hier aan toe gaat. Over zand en kleiwegen fiets je langs velden en zo nu en dan passeer je een hutje of een huisje van steen. Er scharrelen kippetjes en geiten en de kinderen spelen buiten. Vaders zie je niet en de moeders zijn bezig met koken en wassen. Ze zwaaien allemaal even vriendelijk. Gisteren zijn we naar een dorpje gefietst om een oven te bouwen zodat ze beter kunnen koken. Vorige week hebben ze al geleerd om te koken mbv briquettes zodat ze die nu ook in hun oven kunnen stoppen en niet steeds hout hoeven te kappen. We kwamen aangefietst en de kinderen kwamen schreeuwend achter ons aangerend; mzunga mzunga dat witte mensen betekent. Ze staan te giechelen en willen graag met je op de foto. Ze zijn vies, hun kleding is gescheurd en ze hebben niets. In het kinderdagverblijf werden we getrakteerd op gezang en daarna het alfabet. Vervolgens zijn we aan de gang gegaan met de vrouwen om een oven te bouwen. Eerst bakstenen verzamelen, modder maken en dan bouwen, laag voor laag. De vrouwen zijn even vriendelijk, pakken je hand vast en ze lachen zich rot als wij ook modder gaan maken. Als je er dan ook nog een woordje chichewa ingooit, is er hilariteit alom. Het hoofd van het kinderdagverblijf vroeg mij of ze wat bordjes, lepels en een grote pan konden krijgen nu ze die oven hebben. Ik heb dat namens ons allen toegezegd en gesponsord met geld. Dinsdag wordt het gekocht en vrijdag wordt het gebracht. Ik ben er dan helaas niet bij, ik ga morgen terug maar het wildlifecenter. Die snoetjes van die kinderen ga ik nooit vergeten, toen we terugliepen naar onze fietsen, werden mijn beide handen vastgepakt door twee kleine meisjes die mij niet meer loslieten. Het liefst kom je terug met tassen vol spullen en kleding maar het eind is zoek. Dat is waar Kuti ook zo goed in is, helpen met duurzame oplossingen. Investeren in een onderwijsfonds voor de kids die naar school kunnen, is een hele waarschijnlijke volgende stap. Vandaag gaan we verder bouwen aan het speeltoestel voor de kids in Kuti. Het is hard werken maar het is ook lekker omdat we verder niets aan ons hoofd hebben. En we worden getrakteerd op een bezoek van de zebra's en gister de kleine giraffe. De struisvogel hangt voortdurend om ons heen. Het was geweldig om hier te zijn, de Nederlandse managers maken er hier het beste van. Kuti is waar het kan zelfvoorzienend, een eigen waterput, electriciteit via zonne energie, alle bouwmaterialen komen zo veel mogelijk van het land, groente uit de moestuin etc etc. Bijna al het personeel is komt uit Malawi. Er liggen mooie plannen voor de toekomst. Ik ga ze helpen met een donatie van €250,-. Dus ook namens jullie dank daarvoor. http://www.kuti-Malawi.org